هنر زبان در آموزش مبانی نظری امر تربیت (مطالعه‌ی موردی ادبیات روسی)
DOI:
https://doi.org/10.22046/LA.2017.21Ключевые слова:
آموزش، زبان‌شناسی تربیتی، روسیه، زبان خارجی.Аннотация
ماهیت آموزش ادبیات زبان خارجی، خصوصاً ادبیات روسی که اساس آن را غنای عظیم فرهنگ کشور روسیه تشکیل می‌دهد بر پایه‌ی فراگیری مبانی ارتباط استوار و فراهم‌کردن موجبات و امکانات آن بر عهده‌ی گروه‌های زبان خارجی دانشگاه‌هاست و ازآنجاکه این ارتباط روشی مناسب جهت آشنایی دانشجویان با ارزش‌های معنوی و فرهنگی سایر ملل و درک متقابل مردم است، از اهمیت زیادی برخوردار است. ادبیات در هر شکل و قالبی که باشد نمایشگر زندگی و بیان‌کننده‌ی ارزش‌ها و معیارها و ویژگی‌هایی است که زندگی فردی و جمعی بر محور آن می‌چرخد. آثار ادبی گاه ازمنظر قومی و ملی و گاه ازمعبر عاطفه و احساس با زندگی پیوند می‌خورد و گاه نیز از گذرگاه خردورزی و اخلاق به تعلیم و ارشاد مخاطبین می‌پردازد. استفاده از ادبيات در تقويت خواندن و نحوه‌ی به‌کارگیری آن در ايجاد آرامش روحی و روانی و به‌کارگیری آن به‌عنوان وسیله‌ای برای کسب تجربيات جديد راهکارهايی است که موردبحث و بررسی قرارگرفته‌اند. استفاده از زبان و ادبيات در شکل‌گیری باورهای تربیتی در افراد بخش پايانی اين نوشته را تشکيل داده است.
Библиографические ссылки
اُرانسکی ای. م. (۱۳۵۸). مقدمه‌ی فقه‌اللغه ی ایرانی، ترجمه‌ی کریم کشاورز، تهران: پیام.
اﻟﻬﺎﻣﯽ، ﻓﺎﻃﻤﻪ. (1391). ﺟﺎﯾﮕﺎه قابوس‌نامه در ﻗﻠﻤﺮو ادبیات ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ، ﭘﮋوﻫﺸﻨﺎﻣﻪی ادبیات تعلیمی، س۴، ش۱۶، صص ۱۳۱تا۱۵۸.
ﺑﺎراﻧﯽ، ﻣﺤﻤﺪ و گل‌افشانی، رﺷﯿﺪ. (1391). ﻣﺜﻨﻮی: درﯾﺎی ﻓﻀﺎﯾﻞ ﺗﺮﺑﯿﺘﯽ و ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ، پژوهشنامه‌ی ادﺑﯿﺎت ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ، س۴، ش۱۳، صص ۶۳تا۸۶.
باقری، مهری. (۱۳۷۸). مقدمات زبان‌شناسی، تهران: قطره.
ﭘﻮرﻧﺎﻣﺪارﯾﺎن، ﺗﻘﯽ. (138۳). رﻣﺰ و داستانهای رﻣﺰی در ادب ﻓﺎرﺳﯽ: تح‍ل‍ی‍ل‍ی از داستانهای ع‍رف‍ان‍ی‌‌ف‍ل‍س‍ف‍ی اب‍ن‌س‍ی‍ن‍ا و س‍ه‍روردی، چ۱، ﺗﻬﺮان: ﻋﻠﻤﯽ و ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ.
حاجی‌یوسفی، امیرمحمد. (1388). میان‌رشتگی در علوم سیاسی در دانشگاه‌های کانادا، مطالعات میان‌رشته‌ای در علوم انسانی، سال ۱، ش۲، صص ۴۱تا۴۶.
ﺧﻠﯿﻠﯽ جهان‌تیغ، ﻣﺮﯾﻢ و دﻫﺮاﻣﯽ، ﻣﻬﺪی. (1390) ادﺑﯿﺎت ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ و ﺗﺮﺑﯿﺘﯽ در ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮدوﺳﯽ، ﭘﮋوﻫﺸﻨﺎﻣﻪی ادﺑﯿﺎت ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ، س۳، ش۱۱، صص ۴۱تا۵۸.
دﻫﻘﺎن، ﻋﻠﯽ و ﺻﺪﯾﻘﯽ ﻟﯿﻘﻮان، ﺟﻮاد. (1391). ﺷﺎدیﮔﺮاﯾﯽ و جنبه‌های ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ آن در ﻏﺰﻟﯿﺎت ﺷﻤﺲ، ﭘﮋوﻫﺸﻨﺎﻣﻪی ادﺑﯿﺎت ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ، س۴، ش۱۴، صص ۱۸۳تا۲۱۲.
رازافشا، مهدی. (1378). بررسی جایگاه ویژه‌ی ادراک و هنر زیبایی‌شناسی، مجله‌ی هنر دینی، ش1، صص۱۰۵تا۱۱۸.
راودراد، اعظم. (138۳). تعریف جامعه‌شناسانه‌ی هنر، مجموعه‌مقالات اولین هم‌اندیشی جامعه‌شناسی هنر تهران ۲۴ آذر ۱۳۸۳، هم‌اندیشی جامعه‌شناسی هنر، گردآورنده: سیروس یگانه، فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ایران.
رزﻣﺠﻮ، ﺣﺴﯿﻦ. (138۲). اﻧﻮاع ادﺑﯽ و آﺛﺎر آن در زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﯽ، ﻣﺸﻬﺪ: داﻧﺸﮕﺎه ﻓﺮدوﺳﯽ.
رﺿﯽ، اﺣﻤﺪ و ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ، ﺳﻬﯿﻼ. (1392). ﻟﺤﻦ ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ در دﯾﻮان ﺣﺎﻓﻆ، ﭘﮋوﻫﺸﻨﺎﻣﻪی ادﺑﯿﺎت ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ، س۵، ش۱۸، صص ۷۹تا۱۰۲.
رﺿﯽ، اﺣﻤﺪ. (1391). ﮐﺎرﮐﺮدﻫﺎی ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ ادﺑﯿﺎت ﻓﺎرﺳﯽ، ﭘﮋوﻫﺸﻨﺎﻣﻪی ادﺑﯿﺎت ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ، داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﯽ واﺣﺪ دﻫﺎﻗﺎن، س۴، ش۱۵، صص ۹۷تا۱۲۰.
سارتر ژان پل(۱۹۸۹)، هستیگرایی، همان انسانگرایی است // گرگ‌ومیش خدایان، مسکو، ص. 323.
ﺷﻤﯿﺴﺎ، ﺳﯿﺮوس. (1373). اﻧﻮاع ادﺑﯽ، چ۲، ﺗﻬﺮان: ﻓﺮدوس.
ﺷﻤﯿﺴﺎ، ﺳﯿﺮوس. (138۱). اﻧﻮاع ادﺑﯽ، ﺗﻬﺮان: ﻓﺮدوس.
ﺷﻤﯿﺴﺎ، ﺳﯿﺮوس. (138۹). اﻧﻮاع ادﺑﯽ (رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی)، چ۷، ﺗﻬﺮان: دانشگاه پیام نور.
ﺻﺎدق‌زاده، ﻣﺤﻤﻮد. (1392). ﺑﺮرﺳﯽ اﺷﻌﺎر ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ ﮐﻮدك و ﻧﻮﺟﻮان در ادﺑﯿﺎت ﻣﻌﺎﺻﺮ، ﭘﮋوﻫﺸﻨﺎﻣﻪی ادﺑﯿﺎت ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ، س۵، ش۱۷، صص ۱۵۷تا۱۹۰.
ﻃﻐﯿﺎﻧﯽ، اﺳﺤﺎق و ﺣﯿﺪری، ﻣﺮﯾﻢ. (1391). جنبه‌های ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ ﻣﺜﻨﻮی ﺣﺪﯾﻘﻪی ﺳﻨﺎﯾﯽ، ﭘﮋوﻫﺸﻨﺎﻣﻪی ادﺑﯿﺎت ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ، س۴، ش۱۵، صص ۱تا۲۴.
ﻋﺒﺪاﻟﻬﯽ، ﻣﻨﯿﮋه. (1391). ﯾﮑﺴﻮﻧﮕﺮی در ادﺑﯿﺎت ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ و پندنامه‌های ﻓﺎرﺳﯽ، ﭘﮋوﻫﺸﻨﺎﻣﻪی ادﺑﯿﺎت ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ، س۴، ش۱۳، صص ۸۷تا۱۱۰.
عسگرنژاد، منیر و گذشتی، محمدعلی. (۱۳۹۴). هنر ادبی و ادبیات هنری، علوم ادبی، س۵، ش۷، صص ۲۱۳تا۲۳۲.
ﻋﻠﯽﻣﺪدی، منا. (139۴). ﺗﺒﺎرﺷﻨﺎﺳﯽ ادﺑﯿﺎت ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ (ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﭼﺮاﯾﯽ شکل‌گیری و ﮔﺴﺘﺮش ادﺑﯿﺎت ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ در اﯾﺮان)، ﭘﮋوﻫﺸﻨﺎﻣﻪی ادﺑﯿﺎت ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ، س۷، ش۲۵، صص ۱۱۷تا۱۴۶.
عمران‌پور، محمدرضا و دﻫﺮاﻣﯽ، ﻣﻬﺪی. (1392). ﻣﻘﺎﯾﺴﻪی ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ادﺑﯿﺎت ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ در اﺷﻌﺎر ﻧﻮ و ﺳﻨﺘﯽ ﻧﯿﻤﺎ ﯾﻮﺷﯿﺞ، ﭘﮋوﻫﺸﻨﺎﻣﻪی ادﺑﯿﺎت ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ، س۵، ش۱۸، صص ۱۰۳تا۱۲۲.
کریمی مطهر، جان‌اله. (۱۳۸۶). تئوری ادبیات، تهران: دانشگاه تهران.
ﮔﺬﺷﺘﯽ، محمدعلی و ﮐﺎﮐﺎوﻧﺪ قلعه‌نویی، ﻓﺎﻃﻤﻪ. (1393). آموزه‌های ﻣﺜﻨﻮی ﻣﻮﻟﻮی در ﺣﻮزه‌ی آسیب‌های اجتماعی، ﭘﮋوﻫﺸﻨﺎﻣﻪی ادﺑﯿﺎت ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ، س۶، ش۲۱، صص ۵۵تا۸۰.
ﻣﺤﻤﺪی، ﻣﻬﺪی؛ آزاده، ﻓﺮﯾﺪون و باب‌الحوائجی، ﻓﻬﯿﻤﻪ. (1389). ﻧﻘﺶ ادﺑﯿﺎت در شکل‌گیری ﺷﺨﺼﯿﺖ ﮐﻮدﮐﺎن و ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ﺑﺎ تأکید ﺑﺮ گرایش‌های دﯾﻨﯽ و اﺧﻼﻗﯽ، ﺗﺮﺑﯿﺖ اﺳﻼﻣﯽ، س۵، ش۱۰، صص ۱۰۱تا۱۲۰.
ﻣﺸﺮف، ﻣﺮﯾﻢ. (1389). ﺟﺴﺘﺎرﻫﺎﯾﻰ در ادﺑﯿﺎت ﺗﻌﻠﯿﻤﻰ اﯾﺮان، تهران: ﺳﺨﻦ ﺑﺎ ﻫﻤﮑﺎرى اﻧﺘﺸﺎرات داﻧﺸﮕﺎه شهید بهشتی.
ﻣﻤﺘﺤﻦ، ﻣﻬﺪی. (1393). آﻣﯿﺨﺘﮕﯽ ادﺑﯿﺎت ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ ﺑﺎ ادﺑﯿﺎت ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ در ﺗﻤﻬﯿﺪات ﻋﯿﻦاﻟﻘﻀﺎت ﻫﻤﺪاﻧﯽ، ﭘﮋوﻫﺸﻨﺎﻣﻪی ادﺑﯿﺎت ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ، س۶، ش۲۴، صص ۱۳۱تا۱۴۸.
منوچهری، عباس و علوی‌پور، سیدمحسن. (1392). چارچوب نظری در مطالعه‌ی میان‌رشته‌ای (مطالعه‌ی موردی: کاربرد نظری اندیشه‌ی سیاسی در مطالعه‌ی سینما)، مطالعات میان‌رشته‌ای در علوم انسانی، س۵، ش۳، صص ۵۳تا۷۵.
ناتل خانلری، پرویز. (۱۳۶۵). تاریخ زبان فارسی، ج۱، تهران: نشر نو.
ﻧﻮراﯾﯽ، اﻟﯿﺎس و ﻋﺰﯾﺰی، ﻟﯿﺪا. (139۴). دﺳﺘﻮر زﺑﺎن رواﯾﺖ در ادﺑﯿﺎت ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ (ﺑﺎ تکیه‌بر ﺳﺎﺧﺘﺎر رواﯾﺖ و ﺟﺎﯾﮕﺎه رواﯾﺖ ﺷﻨﻮ در ﻣﻨﺎﻇﺮات ﭘﺮوﯾﻦ اﻋﺘﺼﺎﻣﯽ)، ﭘﮋوﻫﺸﻨﺎﻣﻪی ادﺑﯿﺎت ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ، س۷، ش۲۵، صص ۱۸۵تا۲۱۱.
وﻓﺎﯾﯽ، ﻋﺒﺎس‌علی و آﻗﺎﺑﺎﺑﺎﯾﯽ، ﺳﻤﯿﻪ. (1392). ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﺎرﮐﺮد ﺗﻤﺜﯿﻞ در آﺛﺎر ادﺑﯽ ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ، ﭘﮋوﻫﺸﻨﺎﻣﻪی ادﺑﯿﺎت ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ، س۵، ش۱۸، صص ۲۳تا۴۶.
ﯾﻠﻤﻪﻫﺎ، احمدرضا و رﺟﺒﯽ، ﻣﺴﻠﻢ. (1393). ﻗﺼﯿﺪه‌ی ﻣﺮآت اﻟﺼﻔﺎی ﺧﺎﻗﺎﻧﯽ از دﯾﺪﮔﺎه ادﺑﯿﺎت ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ، ﭘﮋوﻫﺸﻨﺎﻣﻪی ادﺑﯿﺎت ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ، س۶، ش۲۴، صص ۳۳تا۵۸.
Барев Ю. (1975). Эстетика. М.,168-170 с.
Гируцкий А.А.(2003). Введение в языкознание: Учеб. пособие. -Мн.: «ТетраСистемс», - 288 с.
Доманский В.А. (2002). Литература и культура// Культурологический подход к изучению словесности в школе.Учебное пособие. М., 10 с.
Abdollahi, M. (2012). Yeksunegari dar ˀadabiyāte taˀlimi va pandnāmehāye fārsi, Didactic Literature Review, Vol. 4, No. 13, pp. 87-110.
Ali Madadi, M. (2015). tabārʃenāsiye ˀadabiyāte taˀlimi (negāhi be čerāyi ʃeklgiri va gostareʃe ˀadabiyāte taˀlimi dar ˀirān, Didactic Literature Review, Vol. 7, No. 25, pp. 117-146.
Askarnezhad, M. and Gozashti, M. (2015). Honare ˀadabi va ˀadabiyāte honari, Literary Studies, Vol. 5, No. 7, pp. 213-232.
Bagheri, M. (1999). Elements of Linguistics, Tehran: Qatreh.
Barani, M. and Golafshani, R. (2012). Masnavi: daryāye fazāyele tarbiyati va taˀlimi, Didactic Literature Review, Vol. 4, No. 13, pp. 63-86.
Dehghan, A. and Sedighi Lighvan, J. (2012). ʃādigerāyi va ǰanbehāye taˀlimiye ˀān dar qazaliyāte ʃams, Didactic Literature Review, Vol. 4, No. 14, pp. 183-212.
Elhami, F. (2012). ǰāygāhe qābusnāme dar qalamrove ˀadabiyāte taˀlimi, Didactic Literature Review, Vol. 4, No. 16, pp. 131-158.
Gozashti, M. and Kakavand Ghalenoii, F. (2014). ˀāmuzehāye masnaviye molavi dar hozeye ˀāsibhāye ˀeǰtemāˀi, Didactic Literature Review, Vol. 6, No. 21, pp. 55-80.
Haji Yousefi, M. and Sedighie Liqvan, J. (2009). Miyān reʃtegi dar ˀolume siyāsi dar dāneʃgāhhāye kānādā, Interdisciplinary Studies in the Humanities, Vol. 4, No. 14, pp. 183-212.
Karimi Motahhar, J. (2007). teˀoriye ˀadabiyāt, Tehran: Tehran University.
Khalili Jahan Tiq, M. and Dahrami, M. (2011). ˀadabiyāte taˀlimi va tarbiyati dar ʃāhnāmeye ferdosi, Didactic Literature Review, Vol. 3, No. 11, pp. 41-58.
Manouchehri, A. and Alavipour, S. M. (2013). Čārčube nazari dar motāleˀeye miyān reʃteˀi (motāleˀeye moredi: kārborde nazariye ˀandiʃeye siyāsi dar motāleˀeye sinemā), Interdisciplinary Studies in the Humanities, Vol. 5, No. 3, pp. 53-75.
Mohammadi, M; Fereidoun, A. and Babolhavaeji, F. (2012). naqʃe ˀadabiyāt dar ʃeklgiriye ʃaxsiyate kudakān va noǰavānān bā taˀkid bar gerāyeʃhāye dini va ˀaxlāqi, Islamic Education, Vol. 5, No. 10, pp. 101-120.
Momtahan, M. (2014). ˀāmixtegiye ˀadabiyāte taˀlimi bā ˀadabiyāte ˀerfāni dar tamhidāte ˀeynolqozzāte hamedāni, Didactic Literature Review, Vol. 6, No. 24, pp. 131-148.
Mosharraf, M. (2010). ǰostārhāyi dar ˀadabiyāte taˀlimiye ˀirān, Tehran: Sokhan and Shahid Beheshti Univesrity Pubs.
Natle Khanlari, P. (1986). Tārixe zabāne fārsi, Vol. 1, Tehran: Nashre No.
Nourayi, E. and Azizi, L. (2015). Dasture zabāne ravāyat dar ˀadabiyāte taˀlimi (bā tekye bar sāxtāre ravāyat va ǰāygāhe ravāyate ʃeno dar monāzerāte parvine ˀetesāmi), Didactic Literature Review, Vol. 7, No. 25, PP. 185-211.
Omranpour, M. and Dahrami, M. (2013). Moqāyeseye čegunegiye ˀadabiyāte taˀlimi dar ˀaʃˀāre no va sonnatiye nimā yuʃiǰ, Didactic Literature Review, Vol. 5, No. 18, pp. 103-122.
Pournamdarian, T. (2004). Ramz va dāstānhāye ramzi dar ˀadabe fārsi: tahlili ˀaz dāstānhāye ˀerfāni falsafiye ˀebne sinā va sohrevardi, 1st Ed., Tehran: Elmifarhangi.
Ravdarad, A. (2004). taˀrife ǰāmeˀe ʃenāsāneye honar, The 1st Proceedings of Tehran's the Sociology of Art, The Sociology of Art Conference, Compiled by: Sirous Yegane, The Iranian Academy of the Arts.
Raz Afsha, M. (1999). Barrasiye ǰygāhe vižeye ˀedrāk va honare zibāyi ʃenāsi, Religious Art, No. 1, pp. 105-118.
Razi, A. (2012). Kārkardhāye taˀlimiye ˀadabiyāte fārsi, Didactic Literature Review, Islamic Azad Univesrsity, Dehaghan Branch, Vol. 4, No. 15, pp. 97-120.
Razi, A. and Farhangi, S. (2013). Lahne taˀlimi dar divāne hāfez, Didactic Literature Review, Vol. 5, No. 18, pp. 79-102.
Razmju, H. (2003). ˀanvāˀe ˀadabi va ˀāsāre ˀān dar zabāne fārsi, Mashhad: Ferdowsi University.
Sadeghzade, M. (2013). Barrasiye ˀaʃˀāre taˀlimiye kudak va noǰavān dar ˀadabiyāte moˀāser, Didactic Literature Review, Vol. 5, No. 17, pp. 157-190.
Shamisa, S. (1994). ˀanvāˀe ˀadabi, 2nd Ed., Tehran: Fersows.
Shamisa, S. (2002). ˀanvāˀe ˀadabi, Tehran: Ferdows.
Shamisa, S. (2010). ˀanvāˀe ˀadabi, 7th Ed., Tehran: Payame Noor University.
Toghyani, E. and Heidari, M. (2012). ǰanbehāye taˀlimiye masnaviye hadiqeye sanāyi, Didactic Literature Review, Vol. 4, No. 15, pp. 1-24.
Uransky, M. (1979). Moqaddameye feqh al loqeye ˀirāni, Translated by: Karim Keshavarz, Tehran: Payam.
Vafayi, A. and Aqha Babayi, S. (2013). Barrasiye kārkarde tamsil dar ˀāsāre ˀadabiye taˀlimi, Didactic Literature Review, Vol. 5, No. 18, pp. 23-46.
Yalmeha, A. and Rajabi, M. (2014). Qasideye merˀāt al safāye xāqāni ˀaz didgāhe ˀadabiyāte taˀlimi, Didactic Literature Review, Vol. 6, No. 24, pp. 33-58.
Barev YU. (1975) estetika. Moscow, pp. 168-170.
Girutskiy A.A. (2003) vvedeniye v yazykoznaniye: ucheb. posobiye. -Mn.: «TetraSistems», 288 p.
Domanskiy V.A. (2002) literatura i kul'tura// kul'turologicheskiy podkhod k izucheniyu slovesnosti v shkole.Uchebnoye posobiye. M.2002, p. 10.
