جایگاه طنز در شعر انقلاب اسلامی ایران

الملخص

با بررسی جایگاه طنز در شعر انقلاب اسلامی ایران با سبک و شیوه‌ی کار و فعالیت شاعران طنزپرداز این دوره می‌توان آشنا شد و با تحلیل آثار آن‌ها، شیوه‌ی برخورد شاعران و نوع بیان مشکلات جامعه، در قالب طنز عیان می‌گردد. ادبیات انقلاب، ادبیاتی آگاهی‌بخش و بصیرت‌افزاست و همچنین طنز اصالتاً کارکرد آگاهی‌بخشی دارد. بدین‌دلیل پژوهیدن این کارکرد در ادبیات، اهمیت والایی دارد تا معناگرایی، آگاهی‌بخشی، بصیرت و اعتراض به‌عنوان مولفه‌های اصلی و مهم شعر انقلاب و نقش کلیدی آن‌ها در این ادبیات روشن گردد. شعر انقلاب شعری جامعه‌گرا و مردمدار است و طنز وظیفه‌ی جامعه‌اندیشی و آگاهی‌بخشی و بصیرت‌افزایی افراد را دارد؛ بدین‌سبب تبیین جایگاه طنز در شعر انقلاب درحقیقت تشریح یکی از مهم‌ترین بسترهای معنایی و محتوایی آن است. در این مقاله به روش تحلیل محتوا و بااستفاده‌از روش گردآوری کتابخانه‌ای با بیان تعریف طنز و مقایسه‌ی جایگاه آن در دوره‌های مختلف شعر انقلاب و قالب‌های به‌کاررفته، سعی شده به اختصار مفهوم طنز، سطح و جایگاه آن در این دوره مشخص شود و شاعران معروف این سبک و آثار ایشان معرفی گردند.