مکالمه و تأثیر ارتباطی آن در آموزش زبان عربی به غیربومی‌زبانان

چکیده

آموزش زبان بر اساس مکالمات شفاهی فرصت متمایزی جهت فراگیری و یادگیری زبان ارائه می‌دهد، به زبان‌آموز ارزش و معنا می‌دهد و مهارت‌های به‌دست‌آمده بیشتر نمایان می‌شود و به او اجازه می‌دهد تا زبان کسب‌شده را در موقعیت‌های متعدد به کارگیرد. از آزمایشات به نظر می‌رسد که زبان‌آموز از این طریق مثبت‌تر است و در تمرین رسمی زبان شرکت می‌کند، زیرا قادر به بیان خود و نوشتن بدون مانع می‌شود، که این هدف از یادگیری زبان دوم است که تنها با غوطه‌ور شدن در محیط می‌توان بدان دست‌یافت. زبان‌آموز در محیط زبانی خود را از طریق ارتباط زبانی و آموزش در ساخت ترکیبات زبانی جدید که به طور خود به خود بدون ساخت یا هزینه ایجاد می‌شود به کار می‌گیرد، زیرا سعی می‌کند از عناصر زبانی برای ایجاد ارتباط زبانی واقعی متناسب با اجتماع، زبان و فرهنگ استفاده کند. زمینه در حین تمرین زبانی و محاوره‌ای ایجاد می‌شود و این مبحث به دنبال تعیین جایگاه مکالمه در آموزش زبان عربی به افراد غیرمتکلم است و مهمترین راهبرد موفقیت روش گفتگو را بررسی می‌کند. و گفتگو با اشاره به نقش بیان و آرشیو و ایستادن در تکنیک‌های دنبال شده و راه و روش گوین فرانسوی یک الگو است و این با پیگیری برنامه درسی توصیفی تحلیلی است که امکان ایستادگی در برابر مکانیسم گفتگو و آشکار ساختن اهمیت آن در آموزش زبان عربی به افراد غیرمتکلم، یکی از نتایجی که ما می‌خواهیم این است که بر پیوستگی آموزش زبان عربی تمرکز کنیم، و مکالمه را به عنوان روشی برای آموزش به عنوان طرح آن در نظر بگیریم. و اهداف به نگرش‌های واقعی نزدیک می‌شوند و زبان‌آموز را با احترام به هنجارها و ترکیب زبان به عمل سوق می‌دهند و روش‌های دیگری را با هدف تثبیت زبان دوم به ویژه ایجاد می‌کنند.