ادعایی بزرگ، حقیقتی آشکار

الملخص

اشعاری که توسط شاعران هردوره عرضه می‌شود به‌طور عام در قالب موضوعی از موضوعات شعری قرار می‌گیرد. یکی از اغراض شعری «فخر» است که از قدیم تا امروز در شعر فارسی و عربی رایج بوده است. در دوره‌ی معاصر «شعر فخر» گاهی شکل جدیدی به خود می‌گیرد که با مبالغه‌ای ویژه و رنگ و طراز جدیدی عرضه می‌شود که شاعر را خودشیفته و شعر را در قالب مکتب نارسیسم قرار می‌دهد. بیت سوم غزلی از حافظ در قالب هیچ موضوعی از موضوعات شعری قرار نمی‌گیرد، هرچند در نگاه نخست در قالب «شعر فخر» است. در این پژوهش پس‌از نگاهی به «شعر فخر» در شعر بعضی از شاعران نام‌آور و تمرکز بر فخریات حافظ و اشعاری که در مقابل «فخر» است، در پی اثبات این حقیقت هستیم که بیت مذکور حافظ نوع دیگری‌ست و ادعایی بزرگ و ویژه است که به‌صورت حقیقتی آشکار و باشکوه جلوه‌گر شده است که توجه‌به درونمایه‌ی آن دارای آثار ارزنده‌ای‌ست.