تحلیلی نقش گرا از لالایی های زبان فارسی
DOI:
https://doi.org/10.22046/LA.2018.15الكلمات المفتاحية:
نظام نحو نقشگرا، لالاییها، فارسی، فرانقش تجربی، فرانقش متنی، فرانقش بینافردی.الملخص
تحلیل زبانشناختی ژانرهای ادبی یکی از جذابترین حوزههای پژوهش است که میتواند به ما در درک بهتر هنر کلامی کمک کند. در مقاله حاضراِنگارة دستور نقشگراي نظاممند هَليدی روی لالاييهاي فارسي اعمال شده است تا لایه های معنایی لالاییها واکاویده شود. در ابتدا نمونههایی از لالایی های عامیانۀ زبان فارسی گردآوری شد. سپس با در نظر گرفتن فرانقشهای تجربی/اندیشگانی، متنی و بینافردی لالاییها تحلیل شدند. تحلیل لالاییها بر مبنای فرانقش تجربی/اندیشگانی نشان میدهد که همۀ فرایندهای این فرانقش (مادی، ذهنی، رابطهای، وجودی، رفتاری و کلامی) در لالاییها وجود دارد. البته بسامد فرایندها متفاوت است: مادی بالاترین بسامد رخداد و وجودی کمترین بسامد را داشته است. در ادامه با توجه به فرانقش متنی و بینافردی لایههای معنایی دیگری از لالاییها نشان داده شد.