جلوه‌ی زبان قرآنی در سروده‌های صائب تبریزی

چکیده

در طول تاریخ شعر و ادب فارسی کمتر شاعری را می‌بینیم که از دریای بی‌کران معارف و مفاهیم قرآنی و دینی در اشعار خود بهره نبرده باشد. اکثر شاعران ادب فارسی به دلیل آشنایی با قرآن و سنت و عترت به انحای مختلف ازاین‌گونه مفاهیم در اشعار خود بهره برده‌اند. صائب تبریزی ازجمله این شعرا است که در اشعارش تحت تأثیر زبان قرآن قرارگرفته به شیوه‌های گوناگون مفاهیم قرآنی و اخلاقی را در ضمن اشعار خود آورده است. از توحید و خداشناسی گرفته تا بهشت و دوزخ و قیامت و قصص پیامبران و اخلاقیات و...گاهی اوقات از تلمیح استفاده کرده گاهی آیه‌ای یا قسمتی از آیه را در ضمن اشعار خود می‌آورد. هدف این مقاله بررسی تأثیرپذیری صائب از زبان قرآنی است. شیوه‌ی تحقیق به‌صورت تحلیل و توصیفی و کتابخانه‌ای است.